user_mobilelogo

(Булатова Дилбәрнең “Сайлау” хикәясе буенча инсценировка)

Катнашалар:
Нурия – 11 нчене быел гына тәмамлаган яшь кыз
Мәдинә - Нуриянең нәнәсе,
Мәхмүт - Нуриянең әтисе

Вакыйга җәй көнендә, гадәти авыл өендә бара. Өйдә Мәдинә, чәй табыны әзерләп йөри.

М ә д  и  н ә. И, шушы Илнурның игелеклелеге...  Ул ярдәм итмәсә, бу печән бүген кайтачак та түгел иде... Үзе төяште, кайтарышты. Менә хәзер турыга абзар башына ук өелә печәнкәем... (Тәрәзәдән карап.) Көчле шул яшьләр, бер селтәгәндә ярты чүмәләне ыргыта түбәгә... И-и, кара, кертеп тә бетерделәр...
Тастымал тотып чыгарга итә. Нурия, кереп тастымалны кулыннан алып чыгып йөгерә. Мәдинә тәрәзәдән карый. Нурия керә.

Хыял диңгезе

Әйе, Кәримнең иң яраткан шөгыле хыял диңгезендә йөзү. Аның хыял диңгезенең очы-кырые юк, галәмнеке кебек... Уй-хыяллары көн туса да, кич булса да шул чиксез галәмдә инде малайның...  Менә әле дә шул хыял диңгезенә чумды әле Кәрим. Ул, имеш, космонавт, галәмдә очып йөри. Бу очышта бүген ул ялгыз гына. Моңсумы аңа? Һич тә моңсу түгел! Малай иллюминаторда күренгән чиксез галәм караңгылыгыннан да һич курыкмый. Гомумән, Кәрим куркуның ни икәнен дә белми. Менә ул якты йолдызлар арасыннан, иксез-чиксез биеклектә, тавыш тизлегеннән дә зуррак тизлектә очып бара. Кая тавыш тизлеге генә, яктылык тизлегеннән дә шәп оча аның корабы. Галәм чиксез, шулай булгач күпме генә очсаң да, кая да булса кырыена барып бәрелермен дигән шик тә юк. Оч та оч әйдә!

Әйе, бу катламны күпме тырышса да үтеп чыга алмады 104 нче номерлы күзәтче килбер. Чөнки арада чиксезлек... Ике арада  кара  тишек-чоңгыллар (черные дыры),  караңгы бушлыклар,  хисапсыз  галактикалар, күптән-күп йолдыз системалары... Катлам артында мавыктыргыч күренешләр ничаклы гына ымсындырса да, катлам аның өчен һаман-һаман үтеп чыга алмаслык киртә булып торуын дәвам итте. Күрде килбер теге якта нинди тормыш барганын, аңы белән кабул да итте... Тик, ни кызганыч, кайсын кабул да итә алмады. Чөнки аның күзәтүе астындагы  планетаның  җан ияләре кайсы мәлдә кылган гамәлләренең бөеклеге, даһилыгы, акыл җитмәслек югарылыкта булуы 104 нчене шаккатырса, икенче вакытта шул ук җан ияләренең бөтенләй мәгънәсез-акылсыз эшләре исен китәрә иде.

Сатирик комедия 2 пәрдәдә.

Пьеса Вакыйф Нуриевның “Кышның озын бер төне...” исемле бәяны буенча язылды.

Алтыпочмаклы гади авыл өе. Сәхнәдә түр ягы һәм алгы якның да бер өлеше күренә төн. Алгы якта суыткыч һәм чоланга ишек барлыгы күренеп тора. Г а р и ф җ а н белән Ә м и н ә караватта йоклап яталар. Тәрәзә шакыйлар...

(повесть)

Кереш сүз

Бар иде шундый заманнар, бу заводта эш беркайчан да туктап торганы юк иде... Ул вакытта меңәрләгән эшчеләр көне-төне ал-ял белмичә заводта хезмәт салдылар иде. Бу эшчеләрнең, аларны җитәкләгән фән эшлеклеләренең акыл көче белән заводта кеше акылы җитмәслек кебек тоелган эшләрне башкарырдай катлаулы машиналар, кешеләрнең тормышын җиңеләйүче исәпсез-сансыз автоматик корылмалар эшләп чыгарылды. Бервакыт шундый заман килеп җитте, кеше үзенең акыл көче белән үзен алмаштырырлык нәрсәләр дә ясап чыгарырга омтыла башлады. Шулай итеп завод роботлар ясауга тотынды.

Уфада Чакмагыш көннәре тантанасында Башкортостан телевидениесына биргән репортажында Айгөл медальләре авыр булуга зарланып алды. Менә бу соңгысы бигрәк авыр, диде ул. Авыр булмыйча, - Алтын ич ул. Һәм ниндие әле медальнең: дөнья чемпионатыныкы! Белегез безнекеләрне! Менә мин шушы уңайдан сиңа багышлап шигырь язып куйдым.

 

Медальләрем авыр диеп

Зарланма әле, Айгөл;

Алар авыр булган саен

Шатлана безнең күңел.